Sklep na sprzedaż. Jesli chcesz kupić sklep, domenę lub komplet prosze o kontakt 500 200 980

Nie realizujemy zamówień, zakupy są wyłączone

Historia Kazimierza Dolnego

Kazimierz Dolny uważany jest za jedno z najpiękniejszych polskich miasteczek. I słusznie, bo o jego walorach krajobrazowych i architektonicznych można by rozpływać się godzinami. Historia tego miejsca liczy sobie prawie tysiąc lat, zaś prawie każde stulecie obfitowało w wydarzenia, które wywarły wpływ na teraźniejszość.

Początki nadwiślańskiego miasteczka sięgają XI wieku, kiedy to na jednym ze wzgórz Benedyktyni założyli osadę zwaną Wietrzną Górą. Jeszcze w tym samym stuleciu, mianowicie w 1181 roku Kazimierz Sprawiedliwy przekazał osadę Norbertankom. Te w dowód wdzięczności wobec swego darczyńcy zmieniły nazwę miejsca na Kazimierz. Przymiotnik „dolny” został dodany ok. 100 lat później, dla odróżnienia nadwiślańskiej osady od krakowskiego Kazimierza, położonego w górnym biegu rzeki. 150 lat później osada stała się dobrami korony, zaś Władysław Łokietek ufundował kościół parafialny.

W XIV wieku na arenę historii wkracza król, którego zwyczajowo łączy się z Kazimierzem Dolnym – Kazimierz Wielki. To jemu przypisuje się założenie miasta oraz budowę zamku, którego ruiny do dzisiaj górują nad miasteczkiem. Jeszcze w pierwszej połowie tego samego stulecia osadzie przyznano prawa miejskie, zaś w 1406 roku Władysław Jagiełło doprowadził do lokacji miasta na prawach magdeburskich. Tym samym wyznaczono działki pod budowę, wytyczono ulice oraz rynek. 

Od 1519 do 1644 roku Kazimierz pozostawał pod władaniem rodu Firlejów. W tym okresie przebudowano kazimierski zamek, a w drugiej połowie XVI wieku wyremontowano zniszczone pożarami spichlerze i domy mieszkalne. Renowacji dokonano za pomocą skał wapiennych z okolicznych wzgórz. Firlejom miasto zawdzięcza również uprzywilejowaną pozycję w handlu zbożem spławianym Wisłą do Gdańska. Warto wspomnieć, że to właśnie ten handel w znacznej mierze przyczynił się do rozwoju miasta. Trwały ślad w miasteczku pozostawił nurt architektoniczny zwany „renesansem lubelskim”, któremu Kazimierz Dolny zawdzięcza m.in. przebudowę kościoła farnego, w którym znajdują się organy datowane na 1620 rok.

XVII wiek w Kazimierzu Dolnym upłynął pod znakiem kolejnych zmian. W 1628 roku w Kazimierzu pojawili się Franciszkanie, którzy rozbudowali istniejący od kilkudziesięciu lat kościół oraz wybudowali klasztor dla swojej wspólnoty zakonnej. W tym samym stuleciu nastąpiły jedne z najtrudniejszych lat w historii miasteczka. Po spaleniu miasta oraz zamku w 1656 roku przez wojska szwedzkie oraz po kolejnych wojnach polsko-szwedzkich miasto zaczęło chylić się ku upadkowi. Nawet wydany w 1677 roku przez Jana Sobieskiego III dekret umożliwiający kupcom żydowskim, greckim i ormiańskim osiedlanie się w Kazimierzu nie powstrzymał postępującej zapaści miasteczka. Również handel zbożem przestał przyczyniać się do rozwoju Kazimierza, a późniejsze rozbiory ostatecznie odcięły miasto od rynków zbytu.

Ponowny rozkwit miasta nastąpił dopiero pod koniec XIX wieku. Do Kazimierza zaczęli przyjeżdżać letnicy, dla których budowano wille i pensjonaty. Turyści ściągali do miasta przede wszystkim z Lublina oraz Warszawy. Na początku XX wieku zaczęła się kształtować kolonia artystyczna. Wszystko to za sprawą profesorów i studentów uczelni artystycznych, którzy za swój plener obrali właśnie nadwiślańskie miasteczko. Centralną postacią tamtych czasów stał się prof. Tadeusz Pruszkowski, wokół którego gromadzili się zdolni młodzi malarze. To właśnie Pruszkowski założył grupę artystyczną nazywaną „Bractwem Św. Łukasza”.

Kolejną ważną datą w historii Kazimierza jest 31 października 1927 roku – wtedy to miejscowość odzyskała prawa miejskie utracone po upadku Powstania Styczniowego, którym czynnie brała udział miejscowa ludność. 

Niestety, II wojna światowa przyniosła w Kazimierzu znaczne zniszczenia. Ucierpiała m.in. żydowska synagoga, którą datuje się na XVII wiek. Po zakończeniu wojny ówczesny minister kultury powierzył Karolowi Sicińskiemu zadanie odbudowy Kazimierza. W 1979 roku utworzono Kazimierski Park Krajobrazowy, natomiast w 1994 roku kazimierski zespół zabytkowy uznano za Pomnik historii.

Kazimierz Dolny to nie tylko bogata historia oraz wielkie nazwiska, którym zawdzięczamy zachowane do dziś zabytki, takie jak kościół farny, zamek, baszta czy kamienice Przybyłów. To także tworzący to miejsce ludzie, dzięki którym miasteczko wciąż się rozwija będąc nieustannym obiektem westchnień artystów oraz ulubionym celem wycieczkowym Polaków. Liczne festiwale, takie jak Festiwal filmowy Dwa Brzegi czy Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych na stałe usytuowały miasteczko na artystycznej mapie Polski. 

Gdyby zapytać przeciętnego turystę dlaczego przyjeżdża do Kazimierza, odpowiedź z pewnością brzmiała by: „za magiczny klimat”. To właśnie możliwość odpoczynku w cieniu kamienic na kazimierskim rynku, spaceru malowniczymi wąwozami czy skosztowania koguta z ciasta czynią Kazimierz miastem wyjątkowym. Jak pokazuje historia miastem naznaczonym nie tylko wspaniałymi wydarzeniami, ale również tymi trudnymi, takimi jak pożary miasta czy zaraza. Wydarzeniami, z których miasteczko raz po raz się podnosiło, dzięki czemu po dziś dzień jest nazywane „perłą renesansu”.

Na przestrzeni wieków nie brakowało w Kazimierzu ludzi kreatywnych, którzy własnymi wysiłkami przyczyniali się do tworzenia unikalnych dzieł i produktów. Pragniemy kontynuować tę tradycję poprzez promowanie lokalnych twórców i ich wyrobów. Chcemy, by turyści odwiedzający nasze miasteczko wracali do swych domów zaopatrzeni w unikatowe produkty, jednoznacznie kojarzące się z Kazimierzem, a nie z kiczowatymi przedmiotami o znikomej wartości. Dzięki promowanym przez nas produktom każdy ma sposobność, by przenieść cząstkę Kazimierza do swojego domu, wspierając przy tym ludzi, którzy przyczyniają się do budowania niepowtarzalnego klimatu tego miejsca.